Dialogi z poszczególnych odcinków

Odcinek 1. Robacza dziura
Lucas wpada na panią Durst :
Durst: Euhh!
Lucas: Pani dyrektor
Durst: Lucas! Co ty tu robisz o tak późnej porze ?!
Lucas: Później pani powiem, spieszę się.
Durst: Lucas!
Lucas puka do drzwi profesora Middletona [ nie wiem jak się piszę ] :
Middleton: Czego?
Lucas: To.. Moja praca z fizyki.
Middleton: Miała być na poniedziałek.
Lucas: Wciąż jest poniedziałek, jeszcze przez kilka sekund.
Middleton: Niech będzie. Dobra robota, i dobranoc.
Przychodzi dyrektorka:
Durst: Żądam wyjaśnień, natychmiast!
Nagle słyszą huk w gabinecie.
Durst: Wracaj do swojego pokoju.. Już!
Lucas odchodzi..
Durst puka do drzwi gabinetu:
Durst: Profesorze Middleton? W porządku? Profesorze.. oo.. mój Boże. Znowu to samo.
Lucas widział zdarzenie.
Lucas rozmawia z Marshallem:
Lucas: Mówię wam, profesor Middleton był w swoim pokoju i nagle.. zniknął.
Schodzi Vaughn:
Vaughn: No tak, w zeszłym roku w piwnicy był duch, potem tornado w sali gimnastycznej, no i nie zapomnijmy o pozycji numer 1 na liście dziwadeł : mamut w basenie. Pf, nie nudź głąbie.
Lucas: Ja wcale.. się.. nie nudzę.
Marshall: Aaaale mu dowaliłeś.
Josie wchodzi do pokoju i robi przemeblowanie:
Corrine: Oo... przepraszam. Hej, to są moje płyty. A to jest mój pokój. Co z nim zrobiłaś?
Josie: O, podoba Ci się ?
Corrine: Nie, co tutaj robisz?
Josie: Wprowadzam się. Jestem Josie. A tak nie masz nic przeciwko?
Corrine: aa, właśnie, że mam. Jestem tu od dwóch lat i nie możesz zabrać mi łóżka.
Josie: Musiałam, lekarz powiedział, że jeśli nie będę spała przy oknie to będę charczeć przez sen. To jakaś choroba Agorasomanerwosa.
Corrine: Moja mama jest psychiatrą, mój tato neurochirurgiem. A ja jestem prymusem z nauk ścisłych. Nie ma choroby o nazwie Agorasomanerwosa.
Josie: To nowość.
Corrine: Hm ?
Josie: Gorąco, mamy wentylator ?
Corrine: Eh..
Rozmowa dyrektora z Victorem Pearsonem :
Durst: Nie zniosę tego dłużej panie Pearson. To już druga zaginiona osoba w tym roku.
Victor: I na pewno ostatnia.. Jestem bardzo wdzięczny Amando za Twoją współprace w tej sprawie. Cóż.. To ile kosztuje ten nowy teleskop, który chciałaś kupić dla szkoły ?
Uczniowie rozmawiają z nowym profesorem Zacharym od fizyki:
Profesor Z: Witam. Tak wygląda zniekształcenie obrazu. Jestem profesor Zachary. Ekhem, nowy nauczyciel fizyki. Rozumiem, że przyszliście na kółko naukowe? Może jednak zaczekamy na resztę.
Corrine: Eh. Ale to już wszyscy. Ja jestem Corrine, to jest Lucas, a to Marshall.
Profesor Z: Rozumiem. Macie jakieś pytania co do naszych zajęć? Tak?
Lucas: Co się stało z Middletonem?
Profesor Z: Podobno wziął urlop. Jakieś pytania związane z nauką?
Lucas: Co na prawdę się z nim stało?
Marshall: Zaczyna się, po prostu zniknął.
Lucas: Ale to prawda. Sam widziałem. W pewnym sensie. Właśnie.. A co z woźnym? Też zniknął.
Corrine: Nie zaczynaj z woźnym i tą bzdura o dekonstrukcji molekularnej.
Lucas: Bzdurą? Mogę udowodnić!
Profesor Z: Już dobrze, starczy, to jest kółko naukowe. Spójrzmy na problem naukowo.
Josie wchodzi do dziwnego pomieszczenia:
Josie: aa! Oddychaj! Głęboko. Nienawidzę kotów.
Kobieta: To Ty..
Josie: Aaa ! Przepraszam ja tylko.. ten kot, a potem pani.
Kobieta: Nareszcie przyszłaś.
Josie ucieka.
Nagle znajduje się w sali, gdzie jest kółko naukowe.
Profesor Z: Przyszłaś na kółko naukowe?
Josie: Naukowe? Pan chyba żartuje.
Profesor Z: Skąd? Zawsze mamy miejsce dla zainteresowanych uczniów panno...
Josie: Trent, Josie Trent. Nie jestem zainteresowana.
Profesor Z: Oo.. To wielka szkoda, boo właśnie mówiliśmy o możliwości dekonstrukcji molekularnej pewnego profesora.
Josie: O, to już lepiej pójdę, nie chcę wam przeszkadzać.
Profesor Z: Boisz się czegoś nauczyć?
Josie: Dekonstrukcja molekularna? Komórki złożone są z molekuł. Molekuły z atomów. Mówiąc o atomach, wkraczamy na temat mechaniki kwantowej i zasady przestają być ważne. Ero można rozłożyć atom do poziomu subatomowego i złożyć go z powrotem. Teoretycznie można zdekonstruować wszystko. Rośliny, gumę do żucia, albo coś mniej złożonego jak nauczyciel fizyki.
Profesor Z: Auć.
Josie: Myślę, że profesora wciągnął wir. Narazie.
Marshall i Lucas zaczepiają Josie na korytarzu:
Marshall: Hej, to było wspaniałe, jesteś geniuszem czy jak?
Josie: Ooo.. Chyba raczej czy jak.
Lucas: Ty naprawdę myślisz, że profesora wciągnął wir?
Josie Teoretycznie tak, ale chyba nie myślicie że... ? A jednak, no dobra. Dobra, pomyślałam, że skoro ktoś znika, to znaczy, że jest gdzieś indziej, a wir jest bramą do innego czasu, miejsca lub wymiaru.
Lucas: Ok, to się stało tutaj. Chcesz zobaczyć?
Josie: oo no.. dobra.
Lucas: Karta z biblioteki. Hu.
Wchodzą do gabinetu:
Lucas: Wiesz jak wygląda taki wir?
Josie: A wyglądam na kogoś kto widział kiedyś wir? Może Ty widziałeś? Zresztą nawet jeśli tu był, to pewnie już zniknął. Może są ślady, ale z tego co widzę trudno coś wymyślić.
Marshall: Może... coś takiego?
Corrine wchodzi:
Corrine: Będziecie mieć kłopoty. Tu nie wolno wchodzić.
Lucas: Wejdź do środka i zamknij drzwi..
Marshall: Corrine, Josie miała rację.
Lucas: Ekhem..
Marshall: I Lucas też. Profesor Middleton został wciągnięty przez wir.
Corrine: Eh, jasne, to wygląda na krzywą podłogę.
Corrine wchodzi "do wiru" :
Corrine: O?
Josie: Złap mnie za rękę. Trzymaj!
Corrine: Pomóżcie mi!
Josie: Podciągnij!
Corrine: Nie mogę!
Josie: No dalej!
Corrine: A!
Josie: Nie jest dobrze.
Josie, Lucas i Marshall są u pani dyrektor:
Durst: W porządku, a więc było tak. Weszliście we trójkę do pokoju profesora Middletona.
Marshall: Właściwie to włamaliśmy się. Drzwi były zamknięte.
Josie i Lucas patrzą na niego:
Marshall: Nie będę kłamał.
Durst: Ach tak! A więc włamaliście się. Może o tym porozmawiamy później. Wtedy weszła Corrine i została: wciągnięta w wir?
Lucas: Tak.. właśnie było.
Durst: Profesorze Zachary...
Profesor Z: Poszedłem do gabinetu, ale nie widziałem nic niezwykłego. Sprawdziłem jej pokój, nie było jej tam. Ale jedna strona pokoju wyglądała jakby przeszło przez nią tornado.
Josie: To moja połowa.
Durst: Ktoś chce mnie spytać co się stało?
Josie: Wiemy co się stało, byliśmy tam.
Durst: O.. A wiecie, że zabrali ją jej rodzice? 20 minut temu? Wypisała się ze szkoły.
Josie: To bzdura. Oo.. To niemożliwe, nie opuściła szkoły, a przynajmniej nie w tym sensie.
Durst: Panno Trent widzę, że twój pobyt tutaj będzie bardzo dużym wezwaniem.. dla obu z nas. Mam nadzieję, że pomożesz mi spakować rzeczy Corrine i wysłać je do jej nowej szkoły w Szwajcarii ? Jak prosili mnie jej rodzice, kiedy ją zabierali. Tak, to się tyczy was wszystkich. Żadnego myszkowania. W naszej szkole nie dzieje się nic dziwnego! Straszycie tylko innych uczniów. Profesorze Zachary odpowiada pan za nich.
Profesor Z: Ja? Ale ja nic nie zrobiłem.
Durst: To niech pan lepiej zacznie. Żegnam.
Durst dzwoni do Pearsona:
Durst: Panie Pearson, zginęła kolejna osoba. Tm razem to uczennica.
Josie Lucas i Marshall rozmawiają na dworze:
Josie: Widzieliśmy to, prawda? To się stało na naszych oczach. Corrine zniknęła.
Marshall: Ja widziałem.
Lucas: Więc, może dopuścicie możliwość, że w zeszłym roku rzeczywiście w basenie był mamut?
Marshall: Zaraz zaraz. Jest różnica pomiędzy byciem wciągniętym przez podłogę, a wymarłym zwierzęciem kąpiącym się w basenie? No dobra nie ma różnicy. Ale w obu przypadkach ludzie widzieli coś, co nie mogło się wydarzyć. Piszą o tym w gazetach. To coś... Na co tak patrzysz?
Josie: Co jest za tym murem?
Marshall: To co zostało po fabryce Pearadine. Została zniszczona w wybuchu. Victor Pearson nigdy jej nie odnowił.
Vaughn rozmawia z ojcem:
Vaguhn: Tato, na co patrzysz?
Victor: Na nic.
Josie siedzi sama przed szkołą:
Kobieta: To był straszny wypadek, poczekaj, nie zrobię Ci krzywdy.
Josie: Kim pani.. ?
Kobieta: Dobrą znajomą.
Josie: Ale ja pani nie znam.
Kobieta: 15 lat temu byłam laborantką w fabryce Pearadine. Super tajny projekt. Eksplozja. Zostałam uwięziona, a Ty mnie uwolniłaś.
Josie: Aha, świetna historia proszę pani, ale to niemożliwe. Mówi pani, że to było 15 lat temu? Ja mam 14 lat.
Kobieta: Była tam jeszcze jedna dziewczynka. Przyszłaś po nią. I uratowałaś mnie.
Josie: Corrine.
Kobieta: Zostało niewiele czasu, musisz iść.
Josie: Oho.. Ale jak?
Kobieta: Tylko Ty wiesz.
Josie Lucas i Marshall rozmawiają w gabinecie profesora:
Lucas: Czarna dziura?
Josie: Masz jakiś lepszy pomysł na miejsce w którym można być choć to niemożliwe?
Marshall: To ma sens.
Lucas: Zaczynam się Ciebie bać.
Marshall: Nie nie. Pomyśl tylko. Most Einsteina Rosena [ nie wiem jak się pisze ] , czyli czarna dziura. Tunel pomiędzy dwoma punktami w czasie i przestrzeni. To by wszystko wyjaśniało. Nasz wir to czarna dziura. Mamy tu więc czarną dziurę.. Co z nią zrobimy ?
Josie: Pójdziemy przez nią po Corrine..
Lucas: Pójdziemy z Tobą.
Marshall: Tak jest.
Josie: Ee.. dzięki chłopacy, ale jedna sprawa. Czytałam kiedyś, że jeśli czarna dziura jest inna niż pozostałe, wszystko co się w niej znajdzie rozpadnie się na kawałki. Atom.. po.. atomie.
Lucas: E. To może ktoś powinien zostać.
Marshall: Taak, lepiej będzie jak zostaną dwie osoby. Taak.
Josie: Miło było was poznać. Narazie.
E, nic się nie.. a!
Lucas i Marshall: Oooł...
Josie przenosi się w czasie:
Josie: Aaa..
Co tu się dzieje?!
Mężczyzna: Zaraz wybuchnie, uciekaj!
Detonacja za 3 minuty!
Josie: Puść mnie, muszę znaleźć Corrine.
Corrine?
Corrine: Szybciej Josie, musimy uciekać, no dalej. Czemu to zrobiłaś?!
To miejsce zaraz wybuchnie!
Josie: Zaufaj mi Corrine, musimy wrócić tą samą drogą. jeśli przejdziesz przez te drzwi, zostaniesz w przeszłości! Przy okazji, twoja bransoletka.
Josie i Corrine: aaaa!
Kobieta: Na pomoc!
Josie: Słyszałaś coś?
Corrine: Nie.
Kobieta: Ratunku!
Josie: No dobrze, Corrine musisz iść tam znaleźć wir i wrócić do domu, ja mam jeszcze coś do zrobienia i zaraz pójdę za Tobą.
Corrine: Ale ja..
Josie: No idź już!
Detonacja za 2 minuty!
Kobieta: Ratunku! Na pomoc!
Josie: Zaraz pani pomogę.
Kobieta: O, ała.
Josie: Dam radę.
Nic pani nie jest?
Kobieta: Kim jesteś? Co tutaj robisz?
Josie: Jestem przyjacielem z przyszłości. Teraz proszę uciekać. Zobaczymy się za 15 lat.
Josie widzi Corrine:
Josie: Co Ty tu jeszcze robisz?
Corrine: Przyszłaś tu po mnie, nie mogłam Cię zostawić.
Detonacja za 1 minutę!
Josie i Corrine widzą profesora Zacharego:
Profesor Z: Żadna z was nie dostanie za to dodatkowej oceny. Uciekajmy stąd.
Corrine: Gdzie jest ten wir?
Profesor Z: Szybka lekcja fizyki. Aby przejść w przyszłość czas musi się szybciej poruszać, a najszybciej porusza się tam gdzie pole magnetyczne jest najsilniejsze. Czy któraś z was wie gdzie to może być?
Josie: W maszynie.
Profesor Z: Dobrze. Według mnie pole magnetyczne zostało uwięzione w naturalnym polu ziemi, tworząc czarną dziurę, znaną również jako Most Einsteina [ nie wiem jak to się pisze ] ...
Josie: Einsteina Rosena.. Wiem o tym.
Corrine: Inaczej mówiąc, czarna dziura jest w miejscu które zaraz wybuchnie?
Nagle wszystko ucicha:
Corrine: Co się stało?
Josie: Ale tu pięknie.
Profesor Z: Rzeczywiście.
Detonacja za 30 sekund.
Profesor Z: Musimy uciekać. Dalej Josie.
Josie: No dobrze, idę.
Detonacja za 15 sekund!
Detonacja za 10 sekund!
Profesor Z: Dalej Corrine.
A ja myślałem, że moja ostatnia praca była ciężka.
Detonacja za jedną...
Josie, Corrine i profesor wrócili z powrotem, wchodzi dyrektorka:
Profesor Z: Oo, jak widzicie w podłodze nie ma żadnej dziury.
Oo, witam.
Durst: Mówiłam, że nie wolno tu wchodzić.
Lucas: Profesor pokazywał nam właśnie czego tu nie ma.
Marshall: I że absolutnie nikt nie mógł zostać wciągnięty przez dziurę, która nie istnieje.
Josie: Popatrzcie kto wrócił, chyba nie podobało się jej w Szwajcarii.
Corrine: Bą żur Jezyk

[ nie wiem jak się pisze ]
Durst : Widocznie nie.
Profesor Z: To dobre dzieciaki. Na prawdę.
Woźny zamyka gabinet.
Josie, Corrine, Marshall i Lucas rozmawiają na dworze:
Josie: Poczekajcie. Co słychać?
Marshall: Myśleliśmy, że może chciałabyś wstąpić.. wstąpić do kółka naukowego.
Josie: Hę, ja? Być jedną z was? Ee, raczej nie.
Lucas: Too.. przyjdziesz jutro?
Josie: Jasne.
Durst rozmawia z Victorem:
Victor: Wyglądają całkiem normalnie.
Durst: Mówię panu, tam się coś wydarzyło, a oni nie chcą o tym mówić.
Victor: Więc będziemy musieli mieć ich na oku.
Streszczenie tekstu całego odcinka 1. Robacza dziura

Dziękuje bardzo za dialog z odcinka...

Postaram się opisać kolejne Kwadratowy

Ale muszę znaleźć dużo czasu Wesoly

Bardzo się przydał ten dialog ponieważ nie oglądałam tego odcinka....

To świetnie Kwadratowy

Cieszę się. Jak najszybciej zrobię kolejne. Jezyk